Wat is de betekenis van hulpbehoevend?

bn. (-er, -st), hulp nodig hebbende, lichamelijk niet in staat zichzelf te helpen: zij verzorgt haar hulpbehoevende moeder: — zelfst.: hulpbehoevenden en gebrekkigen.

hulpbehoevend - Bijvoeglijk naamwoord 1. afhankelijk zijn van hulp, onvoldoende zichzelf kunnen helpen ♢ De vraagstukken zijn minder heftig dan bij de professionele hulpbehoevenden. Niet: hoe zorg ik ervoor dat ik niet binnen drie weken failliet ben omdat klanten wegblijven? Vinden ze mijn in de magnet...

hulpbehoevend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: hulp-be-hoe-vend 1. iemand die niet meer voor zichzelf kan zorgen ♢ mijn opa is hulpbehoevend Bijvoeglijk naamwoord: hulp-be-hoe-vend ... is hulpbehoevender dan ......

adj., ûnbihelp(er)ich, ûnbihelpsum; — zijn, (yn) earmelytse wêze, yn ’e lytse loege sitte.

bn.; hulp nodig hebbende: een hulpbehoevend kind, een hulpbehoevende grijsaard.

(hulbbə'hoevənt) bn. hulp nodig hebbend : een kind.

bn. (-er, -st), hulp nodig hebbende, lichamelijk niet in staat zichzelf te helpen: zij verzorgt haar hulpbehoevende moeder; zelfst.: hulpbehoevenden en gebrekkigen.

HULPBEHOEVEND, bn. (-er, -st), hulp noodig hebbende : hij laat zijne vrouw en kinderen hulpbehoevend achter.

...