Geboren te Geertruidenberg 1910, dansstudies bij Kurt Jooss en Sigurd Leeder. Na haar terugkeer in Nederland kreeg ze een engagement bij de Balletten Yvonne Georgi.
Tijdens de Duitse bezetting in 1940 nam ze ontslag omdat het gezelschap onder Duitse supervisie zou door werken. Na de bevrijding in 1945 richtte ze een eigen balletgroep op, nl. het Scapino Ballet. Dit gezelschap mikte vooral op de jeugd. Dat was in die tijd een volkomen nieuwe benadering bij het kweken van een danspubliek. Hans Snoek gaf van 1950 tot 1957 balletlessen aan de Nederlandse prinsessen. Zij huwde in 1951 de televisiepionier en regisseur Erik de Vries.
Ze maakte als eerste een speciaal televisieballet: Dorp zonder mannen. In 1970 trok ze zich terug als leidster van het Scapino Ballet. Ze raakte tijdens haar loopbaan erg geïnteresseerd in theater voor de jeugd en beijverde zich jarenlang voor de totstandkoming van een speciaal jeugdtheater in Amsterdam. Ze schreef samen met anderen het boekje Dans en Ballet (Querido, Amsterdam 1959). Tot haar bekendste koreografieën voor het Scapino Ballet behoren: De pasja en de beer (1946) en Moeke er staat een vrijer aan de deur (samen met Jan Rebel, 1962). Snoek ontving de EMS-prijs in 1965 en is Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
