vrouwelijke zeegodheid.
vrouwelijk wezen van een hogere orde dan de mens dat men in polytheïstische godsdiensten aanbidt als de of een van de bovennatuurlijke machten die heersen over de zee en wat daarin leeft; vrouwelijke zeegodheid.
Voorbeelden:
Zij die vertelt, althans in het begin, is de zeegodin Eurymone, hij die vraagt is de nog jonge Hephaestus, de afzichtelijke eerstgeborene van Zeus en Hera die door zijn moeder vol afschuw van de Olympus af gesmeten is en onder de zee door twee godinnen wordt grootgebracht.
NRC, 1995
In dit geval werkt het bijna als ironie, dat de god van de gedaanteverwisseling met zijn eigen wapen verslagen wordt. Er bestaan een paar varianten op dit verhaal: in de Georgica van Vergilius is het de bijenhouder Aristaeus die Proteus op die manier tot een antwoord dwingt, en bij Ovidius is het Thetis, ook een zeegodin, die op dezelfde manier door Peleus wordt overmeesterd, merkwaardigerwijs op aanwijzing van Proteus zelf.
Piet Meeuse, De Jacht op Proteus, 1992
Amphitrite. Griekse zeegodin. Haar naam wordt vertaald als 'De allesomcirkelende derde'. Dit is een verwijzing naar het derde element, het water, dat de aarde omvat. Amphitrite is de oceaan die zich uitstrekt over de wereld, of het oerwater waaruit de wereld ontstaat. Amphitrite was in de Griekse mythologie een zeegodin; ze werd genoemd als de echtgenote van Poseidon. Ze werd de dochter van de zeenimf Doris en de zeegod Nereus genoemd, en is dus een van de vijftig nereïden (zeenimf, of zeemeermin).
http://www.nissaba.nl/godinnen/beschram.shtml
Ran (ook Rán of Rån) is een Noordse zeegodin uit het geslacht der Wanen. Ran is de zeegodin van de stormen en ze redt drenkelingen in haar visnet.
http://nl.wikipedia.7val.com/wiki/Ran_%28godin%29
