[b]mond waarvan de vorm, de weefselstructuur, de geringe spierspanning een zachte, slappe indruk maken.
Vaak met de bijgedachte dat deze fysieke eigenschap ook duidt op negatieve karakterkenmerken zoals een gebrek aan wilskracht e.d.[/b]
Voorbeelden:
Het portret van Rogier Van der Weyden, dat we hier speciaal belichten, is sprekend doch psychologisch onbepaald. Indien men ons zou vertellen dat deze jongeman bekend was om zijn zwak karakter, zouden wij dat wel gezien hebben aan zijn weke mond en flauwe blik; wordt hij morgen geïdentificeerd met een bijzonder krijgshaftige generaal, dan zal dat wellicht blijken uit wat men noemt de 'wilskrachtige kin' en fiere houding.
http://www.tento.be/OKV-artikel/rogier-van-der-weyden-man-met-de-pijl
Om zijn wat weke mond met smalle lippen speelde een haast spottende grijns.
Appie Baantjer, De Cock en de dode harlekijn, 1978
Hij studeerde, net als wij, filosofie. Een spillebeen met zwarte sproeten en een grote, weke, vooral vormeloze mond; nakomertje van de oude directeur van een pianovervoerbedrijf.
A.F.Th. van der Heijden, De tandeloze tijd. Dl. 1: Vallende ouders, 1983
Hij lachte, de leugenaar, met z'n witte tanden en z'n weke mond.
Hannes Meinkema, Het wil nog maar niet zomeren, 1981
