ingelegde keramiek waarvan de techniek in de Koryo-periode door Koreaanse pottenbakkers tot grote volmaaktheid werd gebracht. Het decor werd in de ongebakken klei uitgegrond en vervolgens opgevuld met contrasterende klei of slip, meestal wit of roodbruin van kleur.
Het oppervlak werd daarna zorgvuldig gladgeschuurd en vervolgens geglazuurd met bijv. een celadonglazuur of bij porselein met een transparant glazuur. De bruine klei werd onder celadonglazuur zwart, terwijl het wit juist sterker naar voren kwam. Soms vertonen de randen rondom het inlegwerk een fonkeling, veroorzaakt door het verschil in spanning tussen de verschillende kleisoorten tijdens het bakken. Dit staat bekend als hoseki zogan of juwelen-inlegwerk.
