(bosb.) Evenwijdige, 20-100 m brede, stroken bos, afgewisseld door 20-40 m brede verjongingsstroken, welke ontstaan bij bepaalde bedrijfsvormen. Bij een volgende kap wordt naast de oorspronkelijke strook een nieuwe in verjonging gebracht. de tussengelegen stroken bos worden zodoende geleidelijk smaller tot alles is verjongd.
De verjongingsstroken kunnen door kaalslag met randbezaaiing of door schermkap of randstelling met onderbezaaiing worden verjongd. Het eerste systeem wordt veel in Oost Pruisen en ook in Denemarken toegepast bij de verjonging van grove-dennenbossen. Nadeel: sterke drukwerking van de rand van de opstand op de verjonging (schaduw, drup en wortelconcurrentie).
Voordeel:
kleine verjongingsvlakten - geen calamiteiten. Het tweede systeem werd gepropageerd voor de beuk door URICH 1888) en had ten doel op de geIichte stroken zwaar hout te telen.