optisch instrument v/h bestudeeren v. zeer kleine voorwerpen, vermoedelijk uitgevonden door Zacharias Janssen, ± 1590. Bestaat uit 2 deelen:
1) het → objectief, dat een sterk vergr. beeld v/h voorwerp geeft en
2) het oculair, loupe, waardoor dit beeld nogmaals vergroot wordt gezien.
Doorzichtige voorwerpen worden v. onderen, ondoorzichtige v. boven verlicht. Objectief en oculair bestaan in moderne m. uit meer dan één lens, waardoor tot 3000 x wordt vergroot. Voor uiterst kleine voorwerpen wordt gebruik gemaakt v/d ultramicroscoop, waarin het licht zóó wordt gebogen, dat het er bijna loodrecht op valt.
