Antenne

betekenis & definitie

geïsoleerd opgehangen metalen draad, bij voorkeur van silicium bronsdraad, die gebruikt wordt v/h opvangen of uitstralen v. electromagnetische golven v. radio-doeleinden. Men onderscheidt: L.-A., geknikte A. met kort verticaal en lang horizontaal gedeelte om in bepaalde richting te zenden; Raam-A, gesloten A. of groote spoel, meestal rechthoekig of cirkelvormig, zeer selectief, maar minder ontvangsterkte; Beverage-A., waarbij de draad dicht b/d aarde en i/d richting v/h ontvangstation gespannen wordt; Aard-A., wordt als tweede A. gebruikt om inductie-storingen te vermijden, en aangesloten o/d aardkiem; Beam-A., waarbij speciaal ultrakorte golven in één bepaalde richting o/e bep. hoek ten opzichte v/d aarde worden uitgezonden. — A.-weerstand is de gezamenlijke weerstand v/h A.-systeem; de afgegeven energie wordt gedeeltelijk omgezet in warmte, gedeeltelijk uitgestraald door ue A.