Het verstrekkingspercentage geeft de verhouding aan tussen de hoogte van een hypotheek en de marktwaarde van een woning. Deze verhouding is een indicatie voor het risico dat kredietverstrekkers lopen dat de hypotheek niet volledig terugbetaald wordt. Een hoog verstrekkingspercentage vertaalt zich in een hoge hypotheekrente en visa versa.
Hoe hoger de hypotheek is ten opzichte van de marktwaarde van de woning, hoe hoger het verstrekkingspercentage en hoe hoger het rentepercentage is dat woningbezitters moeten betalen. Met de hogere rente dekken kredietverstrekkers namelijk het risico dat bij gedwongen verkoop niet de volledige hypotheek wordt terugbetaald. Met name bij hypotheken die hoger zijn dan de waarde van de woning is dit risico voor kredietverstrekkers hoog. De hoge rente op dit soort hypotheken wordt toprente genoemd.
Woningeigenaren hebben bij het afsluiten van een hypotheek doorgaans weinig invloed op het verstrekkingspercentage. Alleen wanneer het mogelijk is om de koop van een woning deels uit eigen vermogen te betalen kan het verstrekkingspercentage verlaagt worden. In dat geval is namelijk de waarde van de hypotheek (een stuk) lager dan de waarde van de woning.
Het verstrekkingspercentage kan wel verlaagd worden na het afsluiten van de hypotheek, als de waarde van de woning is gestegen. In dat geval daalt het verstrekkingspercentage, waardoor het risico voor de kredietverstrekker ook daalt. Woningeigenaren kunnen dan bij de kredietverstrekker vragen om het verlagen van de rente. Bij sommige kredietverstrekkers kan dit op elk moment, bij andere kredietverstrekkers kan de rente alleen verlaagd worden na een rentevaste periode.
Het verstrekkingspercentage geeft niet alleen het risico aan voor geldverstrekkers. De overheid heeft een maximaal verstrekkingspercentage ingesteld dat woningeigenaren mogen lenen. Vanaf 2018 is dit percentage 100% van de woning. Dit betekent dat woningeigenaren de kosten die bovenop de koop van de woning komen uit eigen middelen moeten betalen.
