Risicopremie is het bedrag dat een woningeigenaar met een spaarhypotheek maandelijks betaald, zodat in geval van overlijden van de hoofdkostwinner de hypotheek vroegtijdig gedeeltelijk of volledig afgelost kan worden. Naast risicopremie betaalt de woningeigenaar rente over het geleende bedrag en spaarpremie om uiteindelijk de hypotheek te kunnen aflossen.
In tegenstelling tot de spaarpremie is de risicopremie geen vaststaand bedrag. De hoogte van de premie wordt namelijk bepaald aan de hand van de verhouding tussen de opgebouwde waarde (de gespaarde premie) en het uit te keren bedrag bij overlijden. Aan het begin van de looptijd heeft een woningeigenaar nog weinig waarde opgebouwd, want hij of zij heeft nog weinig gespaard. Op dat moment is de risicopremie hoger, omdat de kredietverstrekker relatief meer uit moet betalen dan wanneer de opgebouwde bedrag hoog is.
Wanneer door middel van de spaarpremie het uit te betalen bedrag bij overlijden bij elkaar gespaard is wordt de totale risicopremie opgeteld bij het gespaarde bedrag. Risicopremie is dus, net zoals spaarpremie, een bedrag dat uiteindelijk gebruikt wordt om de hypotheek mee af te lossen. Naast de verhouding tussen de opgebouwde waarde en het uit te keren bedrag bij overlijden wordt de risicopremie beïnvloedt door het geslacht, leeftijd en de gezondheidsstatus van de verzekerden. Omdat kredietverstrekkers het risico op eventueel overlijden zo goed mogelijk willen inschatten is het gebruikelijk dat ze van klanten een gezondheidscontrole vragen.
De risicopremie zorgt ervoor dat oudere mensen of mensen met gezondheidsproblemen lastig een spaarhypotheek kunnen krijgen. In geval van overlijden kan er namelijk geen spaarpremie meer betaald worden, waardoor ook de lening niet terugbetaald kan worden. Wanneer de huiseigenaar komt te overlijden moet de kredietverstrekker het verschil tussen het gespaarde bedrag en het uit te keren bedrag uit eigen vermogen betalen, wat een verlies betekent.
