Een overlijdensrisicoverzekering zorgt ervoor dat nabestaanden de lasten van de hypotheek kunnen betalen wanneer de woningeigenaar overlijdt. Daarnaast biedt deze verzekering de kredietverstrekkers de garantie dat de hypotheek ook in geval van overlijden wordt terugbetaald. Een overlijdensrisicoverzekering wordt door hypotheekverstrekkers bij het afsluiten van een hypotheek vaak verplicht gesteld.
Bij het afsluiten van een overlijdensrisico verzekering is het doorgaans niet nodig om de volledige waarde van de hypotheek te dekken. De meeste hypotheekverstrekkers nemen genoegen met een dekking van het bedrag dat boven 80% van de marktwaarde van de woning geleend wordt. Veel hypotheekeisers nemen wel als voorwaarde op dat de overlijdensrisicoverzekering verpand wordt. Dit houdt in dat bij overlijden de uitkering van de verzekering gebruikt wordt om de aflossing van de hypotheek mee te betalen. Is de restwaarde van de hypotheek lager dan het uit te keren bedrag bij overlijden? Dan wordt het overige geld uitgekeerd aan een vooraf bepaald persoon.
Bij een hypotheek met Nationale Hypotheek Garantie is een overlijdensrisicoverzekering overigens verplicht. Wanneer een hypotheek met deze garantie wordt afgesloten is het niet aan de hypotheekverstrekker om eisen te stellen, maar worden deze eisen bepaalt door het Waarborgfonds Eigen Woning dat de Nationale Hypotheek Garantie beheert en reguleert.
De hoogte van de overlijdensrisicoverzekering wordt door een aantal factoren bepaalt. Zo speelt de gezinsomvang een rol, want hoe groter het gezin, hoe hoger het dekkingsbedrag zal zijn. Het eigen vermogen beïnvloedt de hoogte van de verzekering ook. Hoe meer eigen vermogen er aanwezig is, hoe minder hoog de dekking hoeft te zijn. En ook de overige financiële situatie, zoals het inkomen en een eventueel nabestaandenpensioen wordt meegenomen in de berekening van de hoogte van de verzekering.
