Eigenwoningforfait is een regeling omtrent de Nederlandse inkomstenbelasting. In overeenstemming met het eigenwoningforfait moet een bezitter van een eigen woning een fictief inkomen optellen bij het inkomen uit werk en woning. Het eigenwoningforfait is een compensatie voor het belastingvoordeel dat men heeft als bezitter van een huis.
Eigenwoningforfait kan worden gezien als het inkomen dat men vergaat doordat men een eigen woning heeft. Hierdoor heeft men een belastingvoordeel ten opzichte van personen met een hypotheek. Als woningeigenaar is men daarom verplicht om een fictief inkomen, het eigenwoningforfait, op te tellen bij het jaarlijkse inkomen uit werk en woning.
De hoogte van het eigenwoningforfait wordt gebaseerd op de WOZ-waarde van de betreffende woning. Per jaar wordt voor verschillende de prijsklassen van woningen een percentage vastgesteld als eigenwoningforfait. In 2015 betaalde men bijvoorbeeld 0,75 procent eigenwoningforfait voor een woning met een WOZ-waarde tussen de 75.000 en 1.050.000 (de villagrens) euro. In geval men een woning zou hebben met een waarde van 315.000 euro, zou men dus 2362,50 euro (315.000 x 0,0075) aan eigenwoningforfait moeten betalen.
Wanneer men bezitter is van een eigen woning, kan men gebruik maken van de aftrek wegens geen of geringe eigenwoningschuld. Hierdoor kan men als woningbezitter nooit meer belasting betalen dan anderen. Alleen wanneer het duidelijk is dat men een bepaald voordeel kan behalen als gevolg van het bezitten van een eigen woning, betaalt men een eigenwoningforfait. Desalniettemin dient men als huizenbezitter, met een eigenwoningschuld of niet, altijd het eigenwoningforfait op te geven.
