In het huidige Nederland is samenwonen voor de meerderheidscultuur een normaal verschijnsel. Het betekent in de ogen van mensen uit traditionele culturen dat je openlijk laat merken dat je seks hebt, hoewel je niet getrouwd bent. Samenwonen was nog maar vijftig jaar geleden in Nederland volkomen onacceptabel, een absoluut gebrek aan normen en waarden. Je gunde zelfs je vijanden niet dat hun dochter zou gaan samenwonen. Het heette ‘hokken’. In religieuze kringen heette het ‘in zonde leven’. De verandering van onacceptabel naar normaal heeft zich snel voltrokken.
De uitzendingen van Big Brother in het relatief liberale Dubai (2004) moesten al na twee weken worden afgebroken omdat kijkers hevig protesteerden tegen het feit dat mannen en vrouwen onder één dak sliepen. Dat de kamers volledig van elkaar gescheiden waren, was voor de kijkers niet van belang (Ludemann, blz. 94).