Contact leggen is goud. Zo simpel, zo belangrijk en zo vaak onderschat. Vooral bij migranten is het belang van contact leggen nog groter dan bij autochtonen, vooral als u iets in hun gedrag wilt veranderen. Het valt mij vaak op om wat voor ‘kleine dingen’ het gaat.
*Bij de kinderbescherming escaleerde ooit een kleine situatie. Ze hadden de ouders van een allochtone cliënt gevraagd om naar hen toe te komen. Ze kwamen niet, er kwam wel een oudere broer. De medewerkster zei: ‘Sorry, we kunnen dit niet met jou bespreken, we willen dat je ouders komen’. Dit bleek te bot, dit verbrak het contact. Effectiever was geweest: ‘Goed dat je gekomen bent, je ouders kunnen zeker niet… maar we willen dit liever met je ouders bespreken’.
*Een ander voorbeeld in een bedrijf waar de loketten om vijf uur sluiten. Een Somalische man komt precies om vijf uur hijgend bij het loket. De baliemedewerker: “Sorry, u bent echt te laat, probeert u morgen terug te komen’. Het escaleerde. Het zou minder geëscaleerd zijn als er zoiets gezegd was als: ‘Ik zie dat u zich gehaast hebt, maar …
*Stel dat u probeert een jongere aan het werk te krijgen. Als hij totaal niet weet wat hij worden wil, dan kunt u zeggen: ‘Dat is mooi, je staat dus nog helemaal open’. U houdt dan contact. Als u iemand lui vindt, dan kunt u starten met: ‘Ik zie dat je een rustig type bent’. Pas daarna, vanuit dat contact, probeert u hem tot meer activiteit te bewegen.
