Deel van de zesdaagse waarin zwakkere renners (de zgn. patattencoureurs) een paar rondjes mogen terugwinnen, met het oog op een gedeeltelijke hergroepering. Sjas is hier een verbastering van het Franse woord ‘chasse’ (jacht). Kijk ook onder chasse-patat.
Dezelfde Van Steenbergen trad op als kommandant in de patattenjachten, hij zei hoeveel ronden elk ploegje precies mocht terugnemen. (Robin Hannelore: Kampioen in een doodlopende straat. 1973)
‘s Namiddags stond er bijvoorbeeld altijd een zogenaamde ‘patattenchasse’ op het programma, dat betekende dat de kleinere ploegen, die vaak bussen vol supporters meebrachten, wat van hun achterstand mochten afknabbelen, dan kwamen ze bijvoorbeeld terug van vijftien naar acht ronden. De grote ploegen reden dan gewoon tegen een bepaald tempo rond. (Sys Jacques: De wielergoden van de lage landen. 1997)
