Lange ontsnapping van een meestal solerende renner.
Zo bijvoorbeeld weigerde De Witte achter zijn renner te rijden toen De Wolf in de rit van Rodez naar Domaine du Rouet aan zijn monsterontsnapping begon. (Sport Magazine, augustus 1984)
De eerste week had ik verwacht dat enkele renners zich in het avontuur zouden storten. In het wielerjargon wordt zoiets ‘monsterontsnapping’ genoemd. Er zijn wel enkele lange vluchten geweest, maar het is pas echt een monsterontsnapping als deze tot aan de finish stand houdt. Ik herinner me hoe Gerrit Solleveld in 1985 de 240 kilometer lange Touretappe van Fougéres naar Pont Audemer won. Ik was toen ploegleider. Na de start deed Solleveld een uurtje rustig aan. En toen ging de man uit De Lier eens flink op de pedalen staan. Samen met enkele andere renners, meer dan 200 kilometer. (Algemeen Dagblad, 07/07/2006)
