Redden wat er te redden valt, de schade beperken. In Vlaanderen algemeen gebruikelijk (gallicisme, naar het Franse sauver les meubles), in Nederland enkel wielerjargon.
Hij (Rik van Steenbergen, nvdr) was de enige die de meubelen iet of wat had kunnen redden in het voorjaar van 1949, want de Belgen hadden zowaar hun abonnement verloren op de lenteklassiekers, met nederlagen in de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, BordeauxParijs, Parijs-Brussel en Luik-B-Luik. (Herman Laitem: Alle kleuren van de regenboog. 2002)
Toch was het alle hens aan dek toen halverwege de koers een groep van 32 renners wegreed met Koos Moerenhout als enige Oranjehemd. Knetemann kon niet anders dan enkele pionnen op te offeren. “’Dat was niet goed. Ik heb opdracht gegeven om dat gat te dichten. Daarmee sloegen we wel gelijk twee vliegen in een klap, omdat Paolo Bettini daardoor niet meer terug kon komen. Maar ik ben blij met Moerenhout, want die heeft voor ons de meubels gered.’ (De Telegraaf, 04/10/2004)
