Laag gelegen wielerbaan (minder dan 600 m boven de zeespiegel). Het werelduurrecord op laaglandbanen werd in 1986 tweemaal gebroken door de Italiaan Francesco Moser. Zie ook hooglandbaan.
Maar Toni Rominger vervolgde zijn razende jacht op een nog nimmer bereikt doel en onderging het kindergeschrei kennelijk eerder als een aanmoediging dan als een rem op zijn fabuleuze mogelijkheden. De Zwitser verlegde de grenzen op de laaglandbaan van Bordeaux met groot vertoon van macht en overbrugde in een uur de onwaarschijnlijke afstand van 55 kilometer en 291 meter. (Het Parool, 11/11/1994)
‘Longo is het maar een keer gelukt op een laaglandbaan het record te verbeteren,’ weet Van Moorsel. ‘Zij heeft het zes keer op haar naam gezet en vijftien keer aangevallen. De helft van de keren is ze naar boven gestuurd. Wat zij kan, moet ik ook kunnen. Ik merk in de eerste vijf minuten of ik goeie poten heb. Als ik geen superdag heb, kan ik er beter meteen mee stoppen. We hebben de baan ook op vrijdag gereserveerd. Ik ga net zo lang terug tot het gelukt is.’ (NRC Handelsblad, 08/09/2001)
