Fiets met een zeer groot voor- en klein achterwiel, nog zonder kettingaandrijving. De drijfkracht werd aldus op het voorwiel aangewend. De wielen werden meestal met een strook massief rubber omgeven. Omdat de wegen destijds grotendeels ongeplaveid waren, leek 250 kilometer het maximum dat met zo’n vehikel kon worden afgelegd. Dit euvel werd later, na belangrijke verbeteringen (zie bijvoorbeeld Dunlop), verholpen. Een dergelijk rijwiel werd rond 1871 ontwikkeld door de Engelsman James Starley (1831-1881). Volgens historici was zijn model, gepatenteerd onder de naam ‘Ariel’ de eerste echte fiets. ‘Bi’ komt van het Engelse woord ‘bicycle’. Om veiligheidsredenen ontwikkelde men ook de tricycle. Later, toen men kettingen ging gebruiken, kwam de lage fiets op, zoals we die in oervorm nog kennen. Vanaf dat moment is het fietsen (en de wielersport) enorm in populariteit gegroeid.
Een van de trekpleisters van de expositie is de tent met allerlei oude fietsmodellen. De gids die men bij de ingang kan kopen bevat een aardig overzicht van de historie van de fiets. In de tent kan men tal van oude exemplaren bekijken zoals de fiets van Michaux uit 1868 en de Hoge Bi uit 1880. (Leeuwarder Courant, 04/06/1977)
De naam Frédéric De Civry zegt je waarschijnlijk niets. Toen hij op 24 maart 1883 met de armen in de lucht over de streep kwam in het Engelse Leicester-stadion had het applaus iets van een slappe vaatdoek. ‘Armen in de lucht’ schrijf ik nu om de heroïek wat op te kloppen, maar neem van me aan dat hij de handen stevig aan het stuur had om zijn fiets - een hoge bi - én de Engelse concurrentie te bezweren. (Herman Laitem: Alle kleuren van de regenboog. 2002)
