Het tempo van de kopgroep niet meer of maar net kunnen volgen; op lichte achterstand fietsen. Steeds sneller rijden aan de kop van het peloton wordt in het Franse argot ‘faire péter l’élastique’ genoemd. Uitroep van voormalig renner en verslaggever van wielerwedstrijden, Maarten Ducrot: ‘En Boogerd hangt weer aan het elastiek.’
Merckx vindt dat LeMond ernstig verzaakt heeft door de klassiekers over te slaan en in de Trump-tour en de Ronde van Italië voortdurend ver aan het elastiek te rijden. (Mart Smeets: Rugnummers en ingevette benen. 1990)
Op de Aubisque bleven nog minder mensen over en op een paar kilometer van de top zat ook Janssen aan het elastiek. (Raymond Kerckhoffs & Robert Janssens: Triomf en tragiek op de Tourcols. 2003)
