Cocaïne, de champagne onder de drugs, vanwege het veelvuldige gebruik in rijke, hippe kringen. Staat vanaf 11 januari 2009 op de dopinglijst. Cocaïne is dan wel snel uitgewerkt, het heeft een ontstressende werking: het zet de renner even op scherp. In juni 2008 zette de zaak (Tom) Boonen Vlaanderen op zijn kop. De populaire renner had - in de privésfeer, dus buiten competitie, een lijntje coke gesnoven en moest daarom aan de galg. Cocaïne is een genotsmiddel, bereid uit het sap van de bladeren van de cocastruik (de Duitser Albert Niemann slaagde hier rond 1860 in); eigenlijk een wit poeder dat kan worden gesnoven, gerookt (in combinatie met tabak of puur), ingespoten of op het tandvlees gewreven. Het spul wordt soms vermengd met bakpoeder. Het kan met recht een bourgeois-drug genoemd worden. Het actiefbestanddeel is cocaïnehydrochloride dat onttrokken wordt aan de cocabladeren. In de medische wereld wordt het gebruikt voor plaatselijke verdoving. Cocaïne geeft een gelukzalig gevoel van almacht. Honger en vermoeidheid verdwijnen. In combinatie met alcohol wordt dronkenschap niet gevoeld. Ook zou het erotisch gekleurde fantasieën teweegbrengen. Een roes duurt tussen de 15 en 20 minuten. Overmatig gebruik kan echter leiden tot uitputting, nervositeit, gewichtsverlies, verhoogde bloeddruk, verhoging van de hartslag, beschadigingen in de neusholte enz. Een grote dosis kan zelfs paranoia en hallucinaties teweegbrengen. Cocaïne is sterk verslavend, al is het gevaar voor vreselijke afkickverschijnselen toch groter bij crack. In de drugswereld bestaan talrijke slangtermen voor cocaïne: girl; corinne; cookie; happy dust; joy flakes; wings; powder; heaven dust; gold dust; snowbird; snowball; white cross.
Alsof het hele cokedrama nog niet genoeg was, kreeg zijn vaderland nog een schok te verwerken. Boonen verklaarde in een zorgvuldig opgelezen verklaring dat hij niet, ik herhaal, niet perfect is! (Wieler Revue, juli 2008)
