Franse term voor de huldiging van de winnaars na de wedstrijd; de voorgeschreven plechtigheden. Uitroep van voormalig renner en verslaggever van wielerwedstrijden, Maarten Ducrot over het WK Wielrennen (speculerend over het gedrag van Bettini op het podium): “Dat gaat mooie taferelen opleveren bij de cérémonie protocollaire, hij zal wellicht de bloemen het publiek in smijten en de burgemeester van Stuttgart voor ‘r kanis slaan.’
De renner die niet komt opdagen voor de ‘cérémonie protocollaire’ aan de aankomst, verliest niet enkel zijn prijs, maar moet bovenop nog 750 FF betalen. (Robert Janssens: Vreugde en verdriet in de Tour. 1985)
Het is pas ter plaatse in Frankrijk dat een mens beseft dat de Tour de France meer is dan een sportevenemen. Het maakt wezenlijk deel uit van het Franse patrimonium, net zoals de slagvelden van Verdun, het Elysée of het topless strand van Saint-Tropez. Vandaar dat de bereden politie voor de Tour geleverd wordt door de presidentiële garde, vandaar ook de ‘cérémonie protocollaire’ bij de aankomst in Parijs. (De Morgen, 08/07/2008)
