Anomie

betekenis & definitie

Anomie betekent letterlijk ‘normloosheid’. Bij Durkheim: het ‘ontregeld’ zijn van de samenleving ten gevolge van het ontbreken van normen die aan de (volgens hem) onbeperkte individuele verlangens een bovengrens stellen. Bij Merton: een discrepantie tussen door de cultuur opgelegde waarden en door de structuur beperkte middelen van mensen om die waarden te realiseren.