Bij blauwe energie wordt stroom verwerkt uit het proces van osmose. Dit houdt kort gezegd in dat energie wordt opgewekt door middel van een verschil in zoutconcentratie tussen twee watermassa’s. Dit verschil komt met name voor op plaatsen waar een rivier de zee in stroomt.
Het proces van osmose, dat wordt gebruikt voor de opwekking van blauwe energie, gaat als volgt. Wanneer men zout oplost in water, vallen de moleculen van dit zout uit elkaar. Dit zijn natriumatomen en chlooratomen. Wanneer deze moleculen afbreken in water, krijgen de natriumatomen een positieve lading en de chlooratomen een negatieve lading. Hoe meer zout er in het water wordt opgelost, des te meer geladen moleculen komen in het water. Het aantal positieve en negatieve moleculen is hierbij altijd gelijk. Wanneer men een stroom zoet water en een stroom zout water langs elkaar laat lopen met tussenbeide een membraan dat een van de twee zoutmoleculen door laat, kan er energie worden opgewekt. Het zout water wordt hierbij steeds zoeter, terwijl het zoete water steeds zouter wordt.
Door de energie die vrijkomt bij het verplaatsen van de positief geladen natriumatomen en negatieve geladen chlooratomen op te slaan, heeft men blauwe energie. Hoewel het idee dat twee watermassa’s met een verschillende zoutconcentratie energie kunnen opwekken al langer bekend is, wordt er tegenwoordig steeds meer onderzoek gedaan naar de mogelijkheden van blauwe energie. In Nederland is in 2014 een proefinstallatie aan de afsluitdijk in gebruik genomen. De afsluitdijk scheidt een grote zout water massa met een grote zoet water massa, namelijk de Noordzee en het IJsselmeer. Het opwekken van blauwe energie is hiermee een zeer nieuwe techniek waarnaar tegenwoordig veel onderzoek wordt gedaan.
