Gepubliceerd op 26-09-2017

Vesta

betekenis & definitie

Vesta - Ouditalische godin van het haardvuur die werd vereenzelvigd met de Griekse Hestia. Dit haardvuur was zowel het vuur van de huiselijke haard als dat van de staat, die ook zijn gemeenschappelijke haard had, zoals trouwens ook de meeste steden. Dit haardvuur was ondergebracht in het Atrium Vestae bij de aedes Vestae op het Forum te Rome, waar haar dienst werd waargenomen door de Vestaalse Maagden (zie Vestalis Virgo). Naast de huiselijke Vesta van de familiehaard werden ook de Lares als beschermgoden vereerd.

De dienst van Vesta, Lares en Penates had vooral plaats in het atrium, dat evenwel in het bijzonder aan Vesta was toegewijd.

Te Rome was Vesta een belangrijke godin, dochter van Saturnus en Rhea, de vijfde van de hogere godheden, na Ianus, Iupiter, Mars en Quirinus; trouwens haar priester, de pontifex maximus, kwam in rangorde onmiddellijk na de flamines maiores. Haar priester werd ook soms - in de Keizertijd na Aurelianus uitsluitend - sacerdos Vestae of pontifex Vestae genoemd. Het belangrijkste feest ter ere van Vesta waren de Vestalia van 7 tot 15 juni.