Geschiedenis Lexicon

H.W.J. Volmuller (1981)

Gepubliceerd op 03-08-2020

Windesheimer Congregatie

betekenis & definitie

een kloostercongrcgatic met Windesheim, ten zuiden van Zwolle, als moederklooster, gesticht 17.10.1387 door Horens Radewijns, leerling van Geert Groote, met zes broeders des gemenen levens en goedgekeurd door paus Bonifatius IX ix op 16.5.1395. Zij volgden de regel van Augustinus en legden kloostergeloften af.

Hun activiteit bestond vooral uit het afschrijven van de bijbel en patristische geschriften. Zij beoefenden een praktische vroomheid in de zin van de → moderne devotie. De Reformatie betekende het einde van de congregatie in Nederland (1527), maar 25.1.1961 werd ze bij decreet van de H.Stoel heropgericht. → Groenendaal. Congregatie van.Litt. J.G.R.Acquoy, Het klooster te Windesheim en zijn invloed (3 dln. 1875-80: herdr. 1968); D.Kanduth, De Windesheimer Congregatie (in: Bijdr. over Thomas a Kempis 1971); H.Brugmans, Geestelijk leven in de ‘herfsttij' (in: Kultuurleven 1973); R.Th.M.van Dijk. de kongregatic van Windesheim en haar jongste gesch. (in; Ned. Arch. Kerkgesch.. 197S); E.Persoons, Het dagelijks leven in de Windesheimse vrouwenkloosters (in: SH 1980. met Litt.).