Belg. prov. in het noordoosten aan de Noordzee tussen Nederland en Frankrijk, hoofdstad Brugge. In 1713 werden gedeelten van de oude prov.
Vlaanderen, die tevoren door de Franse koning Lodewijk xiv waren geannexeerd, t.w. leper en Veurne met hun omgeving, aan de Zuidelijke Nederlanden teruggeschonken. Deze herwonnen gebieden werden door de Oostenrijkers als een afzonderlijk geheel behandeld, dat de naam West-Vlaanderen kreeg. Eind 18e eeuw werd het dep. der Leie opgericht, tijdens de Franse overheersing. Dit werd 1815 vrijwel ongewijzigd de prov. West-Vlaanderen. Bij de afbakening van de taalgrens, door de wet van 1963. werd het uiterste zuiden van West-Vlaanderen, nl. de streek rond Komen en Moeskroen, die overwegend Franstalig is, bij de prov.
Henegouwen gevoegd. Litt. A.Viaene, West-Vlaanderen (1958); L.Schepens, De provincieraad van West-Vlaanderen dl. I 1836—1921 (1976). dl. II 1921-1978 (1979).
