tijdens de Tachtigjarige Oorlog 8.11.1576 te Gent gesloten vredesverdrag tussen afgevaardigden van de Staten der zuidelijke gewesten der Nederlanden (behalve Luxemburg) benevens Utrecht enerzijds. en prins Willem van Oranje en de Staten van Holland en Zeeland en hun bondgenoten anderzijds. Directe aanleiding tot het sluiten was de → Spaanse Furie.
Bepaald werd o.a. dat de gewesten zouden samenwerken om de Spaanse troepen te verdrijven; de ketterplakkaten voorlopig geschorst zouden worden met inbegrip van de criminele ordonnantie van Aha (niemand zou voorlopig meer om zijn geloof worden vervolgd); alle verbeurd verklaarde goederen zouden worden teruggegeven en alle gevangenen in vrijheid gesteld: nergens mocht iets tegen de r.-k. godsdienst worden ondernomen, behalve in Holland en Zeeland, waar de godsdienstkwestie later door de Staten-Generaal zou worden geregeld; de prins werd erkend als stadhouder van Holland en Zeeland totdat de Staten-Generaal daarover zouden hebben beslist. Met de Pacificatie van Gent scheen Willem van Oranjes ideaal bereikt: vrijheid van de gezamenlijke Nederlanden met godsdienstige verdraagzaamheid. Uitgave: Klein plakkaatboek van Nederland, door A.S.de Blécourt en N.Japikse (1919). Afb.p.215.Litt. L.de Poorter en F.Top (red.). Opstand en Pacificatie in de Lage Landen (1976). H.A. Enno van Gelder, De vrede van Gent (in: Van Beeldenstorm tot Pacificatie.
1964); M.Baelde, De Pacificatie van Gent in 1576 (BMGN, 1976); Opstand en Pacificatie in de Lage Landen (Verslagboek colloquium Gent. 1976); M.Baelde c.a. (red.). Pacificatie en Polarisatie in De Ned. Opstand (speciaal nr. TvG. 3. 1976).
