(Merowingen), oudste Frankische koningsgeslacht, dat oorspronkelijk heerste in verschillende gouwen van de Salische Franken, genoemd naar de legendarische stamvader Meroveus (Merowech). Onder Childerik en vooral zijn zoon Chlodovech i (Clovis) (466—511) veroverden de Merovingen Gallië, waardoor de grondslag gelegd werd voor het → Frankische Rijk, lieten het eigenlijke bestuur over aan de → hofmeier.
De laatste koning der Merovingen was Childerik III, die 751 werd afgezet door zijn hofmeier, de Karolinger → Pippijn in de Jonge. Hiermee begon de regering der → Karolingen.Litt. B.Krusch, Chronologia regum Francorum stirpis merovingicae (in: MG SS. R.Merov. VII, 1909); G.Glotz. Histoire générale. Histoire du Moven Age. dl. i (1940-41); C.Lelong. La vie quotidienne en Gaule à l'époque mérov. (1964); G.Fournier, Les Mérovingiens (1966).
