vorstengeslacht, dat aanvankelijk in
Luxemburg (Lützeiburg) regeerde en met → Hendrik V(VII) 1308 tot het Duitse keizerschap geroepen werd. Deze breidde zijn ‘Hausmacht’ uit: door huwelijk met Elisabeth van Bohemen bezorgde hij zijn zoon Jan (→ Jan de Blinde van Luxemburg) dit gebied. Keizer Karel iv uit het Luxemburgse Huis was één der machtigste vorsten van deze dynastie (1347-78). Hij verhief Luxemburg tot hertogdom (1354). Daarna begon het verval onder zijn zoons Wenzel (1378—1400, afgezet als keizer) en Sigismund (tot 1437). liet stamland Luxemburg ging via Sigismunds broer Johan van Görlitz over op diens dochter Elisabeth van Görlitz, die het tegen een lijfrente afstond aan → Filips de Goede van Bourgondië. Met haar stierf 1451 het Luxemburgse Huis uit.
