Frankisch vorstengeslacht, dat zijn naam ontleende aan Karel Martel. Het geslacht stamde uit de streken van Herstal en Andenne.
De oudste representant was Pippijn I de Oude (✝ 640), wiens dochter Begga huwde met Ansegisel. zoon van Arnulf, bisschop van Metz (vandaar werden de Karolingen ook Arnulfingen genoemd). Hun kleinzoon. Pippijn II de Middelste, werd hofmeier over alle Frankische rijken (687). Diens bastaardzoon Karel Martel bracht het geslacht van de Karolingen, na de Slag bij Poitiers (732), tot groot aanzien. Diens zoon Pippijn m de Jonge verwierf voor zich de Frankische koningstroon (751), terwijl zijn zoon Karel I de Grote zich in 800 tot keizer liet kronen. Na het Verdelingsverdrag van Verdun. 843 gesloten door Karels kleinzoons, splitste het geslacht van de Karolingen zich in drie takken: Lotharius I ontving, mèt de keizerskroon, het Middenrijk; zijn geslacht stierf 875 met de dood van Lodewijk II uit; Lodewijk de Duitser werd koning van Oost-Francia: zijn geslacht stierf 911 uit met de dood van Lodewijk het Kind; Karel de Kale ontving West-Francia; 987 eindigde met de dood van Lodewijk V de Doeniet de regering van de Karolingen aldaar. Het geslacht stierf 1005 (of 1012) in de mannelijke linie uit met de dood van Otto, hertog van Neder-Lotharingen.Litt. L.Oelsner, Jahrbücher des fränkischen Reiches unter könig Pippin (1871); B.von Simson, Jahrbücher des Fränkischen Reiches unter Ludwig dem Frommen (2 dln., 1874-76); G.Richter en H.Kohl, Annalen des Fränkischen Reiches im Zeitalter der Karolinger (1885); E.Dümmler, Geschichte des Ostfränkischen Reiches (3 dln.. 2e dr., 1887-88); R.Parisot. le Royaume de Lorraine sous les Carolingiens (1899); A.KIeinclausz, Les Carolingiens (boek in van Histoire de France dirigéc par E.Lavisse, 1903); F.Lot en L.Halphen, La regne de Charles le Chauve I (1909); E.Brandenburg, die Nachkommen Karls des Groszen (1935); F.Steinbach, Das Frankenreich (in; Handbuch der deutschen Geschichte, uiig. door A.O.Meyer, 1939); L.Halphen, Charlemagne et l'empire carolingien (1947; 3e dr.1968); H.F ichtenau, Das karolingische Imperium (1949); I.Haselbach, Aufstieg und Herrschaft der Karolinger in der Darstellung der sog. Annales Mettenses Priores (1970).
