Geschiedenis Lexicon

H.W.J. Volmuller (1981)

Gepubliceerd op 03-08-2020

Frans van Anjou

betekenis & definitie

hertog van Anjou en Alençon, *18.3.1556 Parijs. ✝ 10.6.1584 Château-Thierry; vierde zoon van Hendrik II van Frankrijk en Catharina de'Medici. Kwam 1576 (→ Tachtigjarige Oorlog) in contact met de Nederlanden.

Onder beperkende voorwaarden werd hem de soevereiniteit over Holland en Zeeland aangeboden, maar de onderhandelingen vlotten niet door wantrouwen ten aanzien van de katholieke Frans en door tegenwerking van de Engelsen. Frans zocht toen contact met de → malcontenten, die 23.12.1578 bij het Verdrag van Bergen wisten te bereiken, dat hij de titel kreeg van Défenseur de la liberté des Pays-Bas contre la tyrannie des Espagnols. Hij vertrok 1579 zonder iets bereikt te hebben. In 1580 wendde Willem van Oranje zich opnieuw tot Frans, die gold als hoofd van de ‘politieken’ (gematigden) in Frankrijk. Bij het Verdrag van → Plessis-lez-Tours kwam het 9.9.1580 tot een overeenkomst tussen Frans en de Staten-Generaal, waarbij hij de soevereiniteit over de Nederlanden aanvaardde, maar met zeer beperkte macht. Zijn regering werd een mislukking, maar toch wist Oranje na de → Franse furie 18.3.1583 opnieuw een overeenkomst tussen de Staten en Frans te bereiken. Tot uitvoering hiervan kwam het echter niet.Litt. P.L.Muller en A.Diegerick. Documents concernant les relations entre le duc d’Anjou et les Pays-Bas. (Wrk. Hist. Gen.. 2e serie, nos 51, 55. 57, 60 en 61, 1889-99).