(châtelain, castellanus, vicecomes), oorspronkelijk vertegenwoordiger van de landsheer binnen een sterkte en bekleed met militair en justitieel gezag. Een burggraaf had men o.a. in Coevorden, Leiden en Montfoort en in verschillende steden van Vlaanderen.
Werd later een adellijke titel, staande boven die van → baron en onder die van → graaf. Nederland kent sinds 1830 geen burggraven meer; in België komt de titel nog veel voor.Litt. S.Rietschel, Das Burggrafenamt und die hohe Gerichtsbarkeit (1905): W.Blommaert, Les châtelains de Flandre (1915); P.Rolland, L'origine des châtelaines de Flandre (1927); F.Vercauteren, Etude sur les Châtelains comtaux de Flandre (1937).
