Beëindigen

betekenis & definitie

In het Nederlands betekent beëindigen ‘tot een einde brengen door tot een overeenkomst te geraken’, bijv. een zaak beëindigen.

In de betekenis ‘voltooien’ (bijv. een brief) en ‘een einde maken aan’ (bijv. aan een oorlog) wordt dit werkwoord door de meeste puristen als een germanisme (D. ‘beënden’) beschouwd. Van Dale is het daarmee eens. De meeste andere woordenboeken vermelden de germanistische betekenissen niet. Hoewel een ervan, nl. ‘voltooien’, door sommigen aanvaard wordt, kan men niet zeggen dat beëindigen reeds officieel ingeburgerd is. In de geschreven pers treft men vooral de betekenis ‘tot een einde brengen’ aan:

‘...alhoewel de besprekingen met de regering daarover nog niet beëindigd en nu uiteraard onderbroken werden.’ (De Nieuwe, 1.12.72, p. 10)

‘...dat ... de rivaliteit op bewapeningsgebied geenszins is beëindigd.' (Elseviers Magazine, 16.9.72, p. 42).