geb. 1650 te Langelany in het engelsche graafschap Shrop, was een neef van Richard Baxton (predikant, die om zijne godsdienstige denkwijzen aan vervolgingen blootstond, eerst onder Cromwell, toen onder Karel H, en daarna onder Jacobus II; deze Richard stierf 8 Dec. 1691). William B. begon eerst op zijn 18e jaar lezen te leeren, werd vervolgens schoolmeester op een dorp bij Londen, en stierf 31 Mei 1723 met den roem, dat hij een der uitstekendste geleerden, wijsgeeren en oudheidkundigen was van zijnen tijd.
Tien jaren na zijnen dood verschenen gelijktijdig in het licht zijn Woordenboek der britsche oudheden en zijn Glossarium der romeinsche oudheden.
