connétable van Frankrijk, geb. 1336 in Bretagne, was een zoon van Olivier III de Clisson, die op bevel van Filips van Valois 1343 onthoofd werd als verdacht van verstandhouding met Edward III, die Jan van Montfort ondersteunde tegen Karel van Blois. Aanvankelijk diende C. den hertog van Bretagne, en onderscheidde zich 1364 in den slag van Auray, waarbij de twist tusschen de familiên Montfort en Blois beslist werd ten voordeele van den graaf van Montfort.
Vervolgens (1368) overgegaan in dienst van Frankrijk, werd hij de wapenbroeder van den connétable Du Guesclin, en was dezen held behulpzaam de groote Compagniên uit te roeijen, die destijds het land beroerden. Na den dood van Du Guesclin werd C. tot connétable benoemd (1380) en in 1382 droeg hij veel bij tot de overwinning, die bij Rosebeke op de Vlamingen werd bevochten. In 1392, tijdens de verstandsverbijstering van Karel VI, werd hij van zijne waardigheid beroofd : hij ging leven op zijn kasteel Josselin in Bretagne, waar hij 1407 stierf. De krijgsroem van C. werd beschaduwd door zijne wreedheid; men noemde hem minachtenderwijze -de Slagter". Hij had vele vijanden, onder anderen Craon, die een aanslag deed om hem van het leven te berooven. Zie CRAON.
