Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 29-11-2021

Nieuw-Zeeland

betekenis & definitie

eng. New Zealand, eene eiianden-groep in Australië, 245 mijlen van Auslralië's vasteland verwijderd, en 200 mijlen bezuidwesten Tasmania, strekt zich uit 245 mijlen ver, en bestaat hoofdzakelijk uit twee eilanden, die door de 5 mijlen breede straat van Cook gescheiden zijn ; het noordelijkst» noemen de Engelschen NieuwUlster (2576 vierk. mijlen groot), het zuidelijkste noemen zij Nieuw-Munster (2119 vierk. mijlen)..

Aan de zuidzijde zijn ze door de Foveaux-straat gescheiden van het zuidelijkste, als het ware den staart van Nieuw-Z. vormende eiland (groot 43 vierk. mijlen). De inheemsche bevolking (Maoris genaamd) is gesplitst in een aantal stammen,die aanhoudend met elkander in twist plachten te zijn; in 1859 was hun zielental reeds ingesmolten tot 56,000. In 1642 ontdekt door Abel Tasman, en door hem Statenland genoemd, werd Nieuw-Z. voor het eerst met eenige nauwkeurigheid opgenomen door Cook. Doch eerst na de vestiging der Engelsche zendelingen op Nieuw-Z. (1815) begon eenig verkeer met Europeanen; 1839 werd de eerst eeigenlijke volkplanting aangelegd, en 1840 werd Nieuw-Z. tot britsche kolonie verklaard. Bloedige oorlogen hebben de Engelschen er tegen de inlanders moeten voeren (o. a. 1846 en 1862). Doch sedert 1850 begon de landverhuizing uit Engeland naar Nieuw-Z. sterk toe te nemen; 1861 telde de kolonie reeds eene bevolking van ruim 109,000 zielen, en was ingedeeld in 9 provinciën : Auckland, Taranaki, Wellington, Hawkes-Bai op het noorder-eiland; Nelson, MarIborough, Canterbury, Otago, Southland op het zuidereiland. De voornaamste koop- en havenstad is Auckland. Zeeland(Op-),of kortweg Zeeland.Aorp in NoordBraband, 2 uren gaans bezuidw. Grave; 600 inw.