geschiedschrijver en staatsman, geb. 1775 te Freiburg in de Breisgau (in Baden), gest. 1840, werd 1798 professor der geschiedenis aan de universiteit van Freiburg, reisde eenigen tijd om zijne kennis te verrijken, gaf na zijnen terugkeer verscheidene belangrijke werken in het licht, die zich kenmerken door hunnen liberalen geest, werd 1806 benoemd tot staatsraad van den hertog van Baden, vervolgens aangesleld als professor der rechtsgeleerdheid en staathuishoudkunde te Freiburg, 1819 afgevaardigde der Universiteit bij de eerste kamer van Baden, van welke vergadering hij vice-president werd. Met kracht ijverde hij voor de volksvrijheden (inzonderheid voor de vrijheid van drukpers), zoowel in de Kamer als in zijn dagblad der Freisinnige; doch het duurde niet lang of het gouvernement meende gevaar te zien in de strekking van R.'s leeringen, en 1831 werd zijn dagblad opgeheven en zijn cursus gesloten.
De voornaamste werken van R. zijn : Allgcmeine Geschichtc (9 dln. Freiburg 1813—27); AUgemeine Weltgcschichle (4 dln. Slutlgart 1850—34).
