fransch dichter, geb. 21 Jan. 1798 te Aygalades (en niet te Marseille), studeerde te Marseille, was daar getuige van de bloedvergielingen, die het herstel der Bourbons kenmerkten, en werd daardoor met hart en ziel Bonapartist. In 1824 kwam M. naar Parijs, werd aan de redactie van Le Nain Jaune geplaatst, en maakte weldra naam door zijne artikelen in dat dagblad.
Uit dien tijd dagteekent zijne kennis met Armand Carrel, Victor Hugo en Barthélemy. Met laatstgenoemden schreef hij Napoléon en Egypte, en van 1831 tot 1832 het even geestige als vinnige hekelblad Némésis. Sedert dien tijd heeft M. zich door eene ontelbare menigte poëzién, romans, tooneelstukken, enz. doen kennen als een gemakkelijk scheppend talent: zijn laatste dichtstuk dagteekent van 1859, en is getiteld : Napoléon en Italie.
