beroemd wiskundige, geb. 25 Jan. 1736 te Turijn uit ouders van fransche afkomst, was reeds 1755 prof. der wiskunde aan de artillerie-scbool aldaar, 1766—87 directeur der mathematische klasse aan de akademie te Berlijn, ging na den dood van Frederik II naar Parijs, waar hij later professor aan de Polytechnische school en lid van ,het »bureau des longitudes" werd. Door Napoleon benoemd tot lid van den senaat, en verbeven tot graaf, stierf L. 10 April 1813.
Zijne belangrijkste werken zijn o. a.: Theorie des fonctions analytiques (Parijs 1797; nieuwe druk 1813); Traité de la réselution des équations numériques (Parijs 1798; 3e druk 1826); Mécanique amlylique (2 dln. Parijs 1788; 2e druk 1811—15).
