engelsch zeevaarder, geb. omstr. de helft der 16e eeuw, ondernam met het doel om eene noordwestelijke doorvaart te vinden 1607 eene reis naar de oostkust van Groenland 1608 naar Nova-Zembla ; op zijn derden tocht (1609) ontdekte hij in Noord-Amerika de groote rivier, die naar hem genoemd is; en eindelijk op zijne vierde reis (1610) ontdekte hij de zeeengte, die almede zijnen naam heeft behouden (Hudsonsslraat), door welke hij aan de kust van Labrador kwam, en vervolgens in de groote baai, die insgelijks zijnen naam draagt (Hudsonsbaai). Op de terugreis naar Engeland sloeg de bemanning, wegens gebrek aan leeftocht, aan het muiten, en had de barbaarschhcid den ongelukkigen H. met zijnen zoon, benevens eenige matrozen, die niet in het komplot waren, in eene boot prijs te geven aan de golven (1611), en men beeft nooit meer van hen gehoord, ofschoon het niet aan nasporingen heeft ontbroken, om aangaande hun lot eenige zekerheid te erlangen.
De verhalen van H.’s reizen zijn 1859 in het licht gegeven door het Hackluyt-genootscbap.
