duitsch letterkundige, geb. 22 Jan. 1729 te Kamentz in de Saksische Oberlausitz, gest. 15 Febr. 1781 teBrunswijk. Van zijne vele en veelzijdige werken zullen wij slechts noemen zijne meesterstukken Minna von Barnhelm en Lao/ioon, ader über die Grenzen der Poesie und Malerei, ümstr. 1767 werd hij directeur van eenen duitschen schouwburg te Hamburg; uit dat tijdperk dagteekenl zijne Dramaturgie (2 dln. 1768).
Sedert 1770 als bibliothecaris te Wolfenbuttel aangesteld, kwam hij reeds spoedig in theologisch twistgeschrijf tegen de orthodoxe richting; uit dien tijd dateert zijne beroemde, in dra:i atischen vorm ingekleede geloofsbelijdenis Nathan der Weise (1779, zijne Gespràcheüber die Freimaurerei (1778), en zijne laatste pennevrucht Die Erziehung des Menschengeschlechts (1780). Eene complete editie der werken van L. verscheen te Berlijn (30 dln. 1774—94); bloemlezingen daaruit bezorgden Lachmann (13 dln. Berlijn 1838—40) en Maltzahn (12 dln. Leipzig 1853—55).
