(veelal genaamd abbé), geb. 3 Mei 1748 te Fféjus, was bij de uitbarsting der omwenteling vicaris-generaal van den aartsbisschop van Cliartres; hij oefende iu Jan. 1789 eenen verbazenden invloed nit door zijn vlugschrift Quesl-ce que le liers-état ? (Wat is de Derde stand ?) en werd vervolgens lid der Nationale vergadering. Zijn geschrift Reconnaissance et eapnsilion des droits ie l'homme el du citoyen (Juli 1789) werd de voorbereiding lot de Verklaring, van de rechten van den Mensch.
Als lid der Conventie stemde bij voor het doodvonnis tegen Lodewijk XVI, ofschoon liy zich daarbij niet bediende van de woorden, die men bem later toegedicht beeft: lamort, sanxphrascs. Later was liiji een der invloedrijksle leden van den Raad der Vijfhonderd, 1798 fransi h gezant te Berlijn; 17 Mei 1799 werd hij lid van het Directoire, waarin hy de tegenstander was van Barras; bij bespoedigde Bonaparte's terugkeer uit Egypte, speelde eene'gewichtige rol in de omwenteling van 18 Brumaire (9 Nov. 1799), deelde een oogenblik met Bonaparte het hoogste gezag, werd vervolgens senateur, ontving het landgoed Crosnealseen nationaal geschenk, en zag zich door keizer Napoleon verheven tot graat van het keizerrijk. Na de tweede restauratie wegens medeplichtigheid aan koningsmoord gebannen, hield h(j tot op de Juli-omwenteling 1830 verblijf te Brussel, en stierf te Parijs 20 Juni 1836.
