(markies), maarschalk van Frankrijk, geb. 1727, diende loffelijk in den zevenjarigen oorlog als luitenant-generaal en mestre-de-camp generaal der kavallerie. Kort na den vrede van 1763 werd hij benoemd tot gouverneur-generaal van Vlaanderen en Henegouwen, vervolgens tot minister van oorlog.
In 1783 ontving hij den maarschalksstaf, en was 1787 afgevaardigde in de vergadering der notabelen. Hij keurde de voorgenomene veranderingen af, en verliet Frankrijk 1790. Bij den inval der Pruisen in Champagne 1792 kommandeerde hij eene colonne uitgewekenen. Hij stierf 1801 te Wolfenbuttel.
