(graaf),generaal der fransche kavallerie, geb. 1769 teFontenay-le-Comte in de Vendee, bekleedde reeds den rang van hoofdoflicier in de armee van Dumouriez, toen deze generaal afvallig werd van de zaak der republiek. Dien ten gevolge in verdenking gekomen, werd B. uit de armee ontslagen; doch bezield met de zucht omzijn vaderland te dienen, nam hij dadelijk dienst als eenvoudig vrijwilliger, en gedroeg zich zoo uitstekend, dat hij al spoedig hersteld werd in zijn vroegeren rang.
Hij vergezelde generaal Hoche naar de Vendee, werd vervolgens naar Italie gezonden, streed dapper onder Bonaparte te Castiglione, te Veronaen te Caldiero, en werd na den slag van Arcole op het slagveld bevorderd tot generaal. Hij nam in groote mate deel aan de krijgsbedrijven in Egypte ; maakte als bevelhebber van den algemeenen staf de oorlogen mede in Duitschland, Spanje, Rusland, alsook den veldtogt in F’rankrijk, en werd herhaalde malen gekwetst. Na den slag van Waterloo 1815 onderwierp hij zich aan Lodewijk XVIII, werd echter weldra, verdacht van deelneming aan eene zamenzweriug, van de lijst der pairs geschrapt en gearresteerd, doch 1816 weder op vrije voeten gesteld. Onderde restauratie verklaarde hij zich voor het afzetten van den oudsten tak der Bourbons, ging naar Weenen om te bewerken dat Lodewijk Filips erkend wierd door Oostenrijk; en deed ook veel voor de erkenning van de onafhankelijkheid van België; in 1831 benoemd tot gezant te Brussel, stierf hij aldaar 28 Jan. 1832. Zijne Mémoires zagen het licht 1834.
