In de eerste eeuwen van onze jaartelling werd de dode, nadat hij was gewassen en gekamd, geldeed in een linnen gewaad of met linnen windsels omwonden.
'Zelf moest ik bereiden, zelf moest ik begraven, zelf met linnen weefsel hun lijk omwinden'. Dit winden had meer de bedoeling het lijk vast te binden en sproot voort uit de vrees voor een dode. Dit ritueel vond plaats over een groot verspreidingsgebied. Een geschrift uit Bonn uit 1127 vertelt: 'Toen mijn zoon na een lange ziekte gestorven was, wasten wij hem, baarden hem op, trokken hem het lijkhemd aan en bonden hem zoals gebruikelijk' .Z
