Een in het kraambed gestorven vrouw werd destijds meestal onderhands gedragen. In Holland werden zij ook wel eens op de schouder gedragen. Over het zwarte baadkleed werd een witte doek gelegd.
In de provincie Zeeland werden kraamvrouwen soms door acht zwangere vrouwen ten grave gedragen. Zij waren gekleed in het zwart met een witte boezelaar (schort). Het dragen door zwangere vrouwen kwam over geheel Nederland voor. Zij zouden hierdoor een gemakkelijke bevalling krijgen. Dat dit gebruik zeer oud is blijkt wel uit een rapport van de Synode van Utrecht uit 1606, waarin geldaagd werd dat zwangere vrouwen 'de doode craemvrouwen enckelich wilden dragen; door supersti tie meenende, dat zij alsdan beter verlossen souden' . zie ook: draagbaar. 
