Ook wel begangel genoemd, komt men nog in oude geschriften tegen; het huidige begrip is begangenis. Dit woord, waarmee men zowel de uitvaart (kerkelijk) als de begrafenisstoet aanduidde, wordt al vermeld in een Leidse keur uit 1406.
In een andere keur wordt onderscheid gemaakt tussen 'begankenis' en 'uitvaart'. Waar het woord precies van afstamt, is niet bekend, doch het komt in diverse landen voor en steeds in vrijwel dezelfde betekenis. In Duitsland spreekt men van een 'Leichenbegängnis', wanneer men het over een lijkstoet heeft. In België noemt men een processie een begankenis, terwijl men in Zuid-Friesland spreekt van een begangel Volgens de Friese volkskundige Waling Dijlestra (1892), zou het woord samenhangen met: begaan, meedoen om de overledene de laatste eer te bewijzen.
