Wispelturig

betekenis & definitie

adj. & adv., wispeltuerich, wif, ûnstadich, hinne en wer (as de wyn), ritich, tribelich; — zijn, wigewa(r)lje, wilewa(r)lje, de draeisykte hawwe; (van het weer), op ’e rin wêze, tribelje; — persoon, wilewa(r)l, wilewale, toarnpûst, lêstich séskip (it).