1. s., wei, pl. wegen; dyk, paed (it); — die alleen des zomers bruikbaar is, simmerdyk, -wei; onverharde —, modderdyk; doorlopende —, trochwei, -dyk; de — op, de dyk út; op —, op ’en paed; op — gaan, de stap sette, jin ôfjaen; op — zijn, op ’e stap wêze; op — naar, ûnderweis, op reis nei; zijns weegs gaan, jins wegen, jins swé gean; uit de — gaan, biside, fansiden gean; er geen — meer in weten, der yn forslaen, der yn omkomme; niemand iets in de — leggen, nimmen in strie dwers, yn ’e wei lizze.
2. adv., wei, fuort; (vertrokken), fuort; ver —, fierwei, withwerearne, -hwersanne, om fierrens.
